دولت سیزدهم در شرایطی روی کار آمد که تحریم‌های حوزه نفتی ایران به بیشترین میزان خود رسیده بود و تجارت نفت خام و گاز طبیعی در ایران با بن بست مواجه بود. با وجود چنین شرایطی، دولت تصمیم گرفت به جای مذاکره برای رفع تحریم‌ها، به سمت خنثی‌سازی حداکثری تحریم‌ها برود.

از همین رو تصمیم به ایجاد یک بازمعماری جدید در حوزه سیاست‌های تجاری بخش انرژی گرفته شد. در نهایت توانستیم بعد از مدت‌ها، بدون تکیه بر بازارهای سنتی، بازارهای جدیدی برای تجارت انرژی کشور بیابیم. این موضوع، مهم‌ترین نقطه کلیدی در جهت تبدیل شدن ایران به محور توسعه و رشد اقتصادی کشور است.

گزارش رشد اقتصادی بهار ۱۴۰۲ که اخیراً بانک مرکزی و مرکز آمار ایران آن را منتشر کردند، نشان از رشد اقتصادی 8 درصدی کشور دارد. بر اساس این گزارش، رشد اقتصادی کشور با احتساب نفت در بهار امسال ۷.۹ درصد بوده است. این در حالی است که رشد اقتصادی در این بازه زمانی بدون احتساب نفت، ۶.۱ درصد برآورد می‌شود.

شواهد نشان می دهد که ایران در زمینه حوزه تجارت انرژی و توسعه ظرفیت برداشت و استخراج نفت و گاز نسبت به دیگر بخش‌های کشور، عملکرد بهتری داشته است. بخش تولید و تجارت نفت، گاز و فرآورده‌های صنعت نفت و گاز ایران با رشد حدود ۲۰ درصدی بیشترین تاثیر مثبت بر تولید ناخالص داخلی کشور را به خود اختصاص داده اند.

در خصوص رشد صنعت نفت و گاز کشور و اینکه چه طور توانستیم در شرایط تحریمی به رشد اقتصادی دست پیدا کنیم، نظرات مصطفی ناظمی، کارشناس انرژی را در ادامه می خوانید.

ناظمی با اشاره به این موضوع که رشد اقتصادی بهار امسال از جوانب مختلف قابل بررسی است، تصریح کرد: این موضوع از یک طرف اهمیت سیاسی دارد. زیرا ما در شرایط تحریمی شدید توانستیم به این رشد اقتصادی دست پیدا کنیم. اینکه ما توانستیم به نحوی تحریم ها را خنثی کنیم و با فروش نفت به اداره ی کشور بپردازیم، پیام های سیاسی مهمی دارد.

وی ادامه داد: گذشته از ابعاد سیاسی، موضوع رشد اقتصادی بهار امسال به لحاظ اقتصادی نیز حائز اهمیت است. سطوح قیمت نفت در شش ماهه ی گذشته بالای 80 دلار بوده است و با وجود تخفیف هایی که بابت دور زدن تحریم ها روی قیمت نفت اعمال کردیم، درآمد خوبی نصیب کشور شد. این ارزآوری برای کشور به ما کمک کرد که بتوانیم کشور را در شرایط تحریمی اداره کنیم و نشان دهیم که در مقابل تحریم ها تسلیم محض نیستیم.

این کارشناس انرژی توضیح داد: دولت سیزدهم توانست از طریق اعمال سیاست های گوناگون به افزایش فروش نفت کشور در شرایط تحریمی مبادرت کند. در این ارتباط، می توانیم به سیاست تبدیل نفت به فرآورده های نفتی اشاره کنیم. بخش قابل توجهی از نفت را به گازوئیل و نفت کوره تبدیل کردیم و در بازارهای جهانی به فروش رساندیم.

ناظمی گفت: با وجود رشد اقتصادی ای که در بهار امسال در حوزه ی نفت و گاز شاهد بودیم، امکانش بود که با عمال سیاست های بهینه سازی مصرف در فرآورده های نفتی که به صورت یارانه ای در کشور توزیع می شود، سود بیشتری ببریم.

وی ادامه داد: میزان تولید کشور طی یک سال گذشته افزایش داشته است و همچنین توانسته ایم ذخایری که در روی آب داشتیم را به صورت کامل به فروش برسانیم. تمامی این روندها کمک کرده است که صنعت نفت و گاز بخش قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی کشور را به خودش اختصاص دهد.

این کارشناس انرژی توضیح داد: طی سال گذشته توانستیم با سیاست گذاری های صحیح به فروش نفت خود مبادرت کنیم. مشتری بخش عظیمی از نفت کشور ما چین است. این کشور در مقابل بلوک غرب قرار دارد که ما مذاکراتی را با آن ها شروع کرده بودیم. در دولت قبلی، فروش نفت کشور به نتیجه ی مذاکرات با غربی ها گره زده شده شود. این امر این پیام منفی را به پکن می داد که ما منتظر هستیم، نتیجه ی مذاکراتمان با غرب مشخص شود و بخش زیادی از مراوداتمان را با غرب تنظیم کنیم.